Er zijn soms momenten in het leven waarop je het allemaal even niet meer ziet, momenten waarop allerlei gevoelens en gedachten over elkaar heen buitelen en je vooral chaos, onmacht of onduidelijkheid ervaart. Dan kan het goed zijn om in gesprek te gaan met een neutrale buitenstaander die je kan helpen de situatie even vanop afstand te bekijken, iemand die bereid is zonder oordeel mee te kijken naar de moeilijkheden waarmee je worstelt en die je kan helpen de knopen te ontwarren.
Therapie begint altijd met één of meerdere kennismakingsgesprekken. Deze gesprekken dienen enerzijds om na te gaan of de therapeut die voor jou zit al dan niet past bij jou en jouw vraag. Anderzijds dienen deze gesprekken om uit te klaren wat precies jouw vraag is, wat je verwacht van de therapie en wat je graag wil bereiken met de gesprekken. Als we na deze kennismaking besluiten om samen aan de slag te gaan, dan bekijken we samen hoe en met welke frequentie we dit zullen doen. Het is moeilijk om vooraf te zeggen hoe lang een therapie zal duren omdat dat van verschillende factoren kan afhangen. In het algemeen geldt dat een therapie meestal eindigt wanneer jij zelf van mening bent dat je de door jou beoogde doelstellingen bereikt hebt. Jij bent en blijft gedurende de hele therapie eigenaar van je eigen proces.
Ik werk vanuit een systeemtherapeutische visie, wat wil zeggen dat ik ervan uitga dat mensen – en dus ook de moeilijkheden die ze soms ervaren – niet op zichzelf staan. Ik probeer mensen en de dingen waar ze mee worstelen te begrijpen door te kijken naar hun bredere context (familie, vrienden, werk, verleden, toekomstdromen, …) en naar de wederzijdse beïnvloedingen die daar van uit gaan. Je leven speelt zich uiteraard buiten de therapiekamer af en het is daar dat je je weg (opnieuw) moet vinden. Dit alles betekent enerzijds dat het soms zinvol kan zijn om mensen uit jouw omgeving bij de therapie te betrekken, en anderzijds dat je soms (lees)opdrachten mee naar huis kan krijgen.
