Ieder kind wil gezien en gehoord worden. Iedere volwassene trouwens ook. In onze hectische wereld komen we daar niet altijd aan toe en/of zijn er situaties/ gedragingen van anderen waar volwassenen en kinderen geen weg mee weten. Door gesprekjes, tekeningen, werken met poppetjes, klei, uitbeelden van verschillende gedachten/gevoelens kunnen kinderen zich op een veilige manier uitdrukken en behoeften en verlangens helder krijgen.
Door deze dingen te communiceren met ouders, kunnen probleemsituaties makkelijker worden. Een kind kan ook last hebben van onbewust onverwerkte gevoelens van de ouders/ grootouders. Dan zijn familieopstellingen (met of zonder het kind effectief aanwezig) een goede ingangspoort om zicht te krijgen op wat er speelt in het kind.. Door middel van matjes of popjes wordt de familie voorgesteld waardoor men dingen ziet en voelt die belangrijker zijn dan werd gedacht.
Als onderwijzeres (35 jaar ervaring) was ik steeds geboeid in de gevoelswereld van de kinderen en werd ik luister -juf (vertrouwenspersoon). Als leerkracht koos ik steeds bijscholingen die hierbij aansloten :‘’De Axenroos’ ‘Rouwen bij kinderen.’ ‘Luisteren naar kinderen’ bij Lut Celis en het omgaan met pestproblemen volgens de no-blame methode. Ik hield er op school ook erg van om kinderen zich te laten uitdrukken via muziek, drama, dans, knutselen, tekenen, poppenkast en spreekbeurtjes..
Privé volgde ik 4 jaar een opleiding als lichaamsgerichte therapeute , 2 jaar familieopstellingen en 1 jaar kindercoach. Op dit moment ben ik met het derde deel bezig van Voice Dialogue.